Niedowidzenie – dlaczego jego wyleczenie jest trudne?

Niedowidzenie – dlaczego jego wyleczenie jest trudne?
fot. Pixabay

Niedowidzenie, inaczej ambliopia, jest coraz częściej diagnozowanym schorzeniem w gabinetach okulistycznych. Co ciekawe, najczęstszą przyczyną są nieskorygowane wady refrakcji oraz zez, a szanse na wyleczenie niedowidzenia maleją wraz z wiekiem.

Ambliopia to występująca w jednym lub obu oczach obniżona ostrość widzenia. Spowodowana jest zaburzeniem ośrodkowego układu nerwowego, które w sposób nieprawidłowy przetwarza obrazy i prowadzi do obniżenia ostrości wzroku.

Najczęstszymi objawami, które mogą wskazywać na niedowidzenie, jest rozmazane widzenie w jednym lub obojgu oczu, nieumiejętność skupienia jednego oka, trudność w dostrzeżeniu głębi obrazu w chorym oku, podwójne widzenie, brak koordynacji oczu, które pracują niezależnie od siebie.

Stopień niedowidzenia klasyfikuje się następująco:

  • ambliopia małego stopnia – ostrość wzroku wynosi 0,3 (30%) – 0,6 (60%);
  • ambliopia średniego stopnia – ostrość wzroku wynosi 0,1 (10%) – 0,3 (30%);
  • ambliopia dużego stopnia – ostrość wzroku wynosi 0,1 (10%) lub mniej.

Leczenie ma na celu obniżyć dyskomfort i poprawić ogólny stan oczu. W celu poprawy ostrości widzenia stosuje się kilka możliwości znalezienia i usunięcie przyczyny. W celu skorygowania wady refrakcji, zalecane jest korzystanie głównie z oka słabo widzącego, poprzez zasłonięcie zdrowego. Najczęstszymi metodami terapii jest korekcja optyczna, czyli stosowanie okularów lub soczewek kontaktowych oraz terapia widzenia.

– Diagnostyka przebiega na podstawie oceny poziomu ostrości widzenia. Kryteria najczęściej obejmują ocenę reakcji jednego z oczu na zasłonięcie drugiego oka, ocenę preferencji oczu, ocenę różnicy ostrości wzroku. Rokowanie odnośnie leczenia zależą od wielu czynników, takich jak wiek wykrycia nieprawidłowości, poziom zaawansowania i czasu trwania niedowidzenia. Celem terapii jest uzyskanie prawidłowego widzenia – wyjaśnia Piotr Toczołowski, specjalista optometrii klinicznej z Centrum okulistycznego Nowy Wzrok.

Ambliopia powstaje w wieku dziecięcym, często jest dziedziczona. Jeżeli w rodzinie występuje niedowidzenie, należy przebadać dziecko okulistycznie do 6. miesiąca życia. Ćwiczenia, czyli terapia widzenia, najlepsze efekty daje do 8. roku życia.

Kiedy dochodzi do sytuacji, że jedno oko widzi lepiej, a drugie gorzej, mózg blokuje przepływ informacji z oka chorego.  Zaburzenie u dzieci można rozpoznać, kiedy przechyla głowę podczas czytania, zamyka jedno oko lub wykonuje wolniej czynności wymagające większego skupienia. Okulista zaleca w takiej sytuacji ćwiczenia korekcyjne. Im później rozpocznie się leczenie ambliopii, tym trudniej odwrócić skutki niedowidzenia.

 

 

Dodaj komentarz

Komentarze

    Brak komentarzy