[FILM] Debiut Multimedialnych Spotkań Teatralnych Seniorów – rozpoczął się cykl pięciu widowisk o Południowym Podlasiu

fot. Natalia Potocka

Pierwsza premiera wyjątkowego projektu teatralnego, w którym seniorzy z gminy Międzyrzec Podlaski stają się aktorami multimedialnej sceny, odbyła się w sobotę 8 listopada o godzinie 18 na kanale Mały Kosmos Studio.

Spektakl „Porwanie Wójta – czyli emerycka szajka idzie na całość” otworzył cykl pięciu widowisk teatralnych, stworzonych przez mieszkańców międzyrzeckiej gminy, składających się na projekt „Cała prawda o Południowym Podlasiu”.

To artystyczne przedsięwzięcie w wyjątkowy sposób łączy lokalną tradycję z nowoczesnymi formami ekspresji, ukazując historię, obyczaje i codzienne życie regionu z humorem, refleksją i emocjonalną głębią. Rezultatem jest widowisko, które angażuje, bawi i porusza, oferując widzom prawdziwie niezapomniane doświadczenie.

Premierze towarzyszyła niezwykła aktywność uczestników i widzów w mediach społecznościowych. Liczne udostępnienia, komentarze pełne uznania oraz serdeczne publiczne gratulacje, jakie napływały po premierze, stały się dowodem, że projekt przekroczył ramy sceny i przeniósł się do wspólnej przestrzeni dialogu. „Porwanie Wójta” to nie tylko spektakl – to początek artystycznej przygody, która łączy pokolenia, inspiruje i pokazuje, że teatr może być miejscem prawdziwego współtworzenia. (Obejrzyj spektakl na końcu tekstu ⇓ ⇓)

O fabule

Fabuła została skonstruowana w pięciu głównych etapach: Plan, Przygotowanie, Realizacja, Edukacja i Nowy Ład społeczny.

Akcja otwierająca spektakl rozgrywa się w Klubie Seniora w małej, nieznanej miejscowości Koszeliki. Grupa seniorów wraz z osobami towarzyszącymi wprowadza widza w atmosferę klubową – wymienia refleksje, opowiada anegdoty i wyraża tęsknotę za przeszłością, kiedy więzi społeczne miały namacalną wartość. Z poczucia odpowiedzialności za rozluźnione relacje w społeczności seniorzy postanawiają dokonać symbolicznej reperacji: opracowują plan porwania i edukacji wójta – jedynej osoby, która może przywrócić dawną jakość życia społecznego.

Już w scenie „Przygotowanie” ujawnia się symboliczny wymiar całego przedstawienia. To właśnie tutaj teatr odsłania swoje drugie dno – staje się przestrzenią odbicia rzeczywistości, prawdy o ludzkich zachowaniach i współczesnych czasach. Scena rozgrywa się przed lustrem, które staje się nie tylko elementem scenografii, ale też metaforą samopoznania i społecznego zwierciadła. Wybór przebrania – pończocha czy kominiarka – zyskuje tu wymiar symboliczny, nawiązując do współczesnych dylematów związanych z wizerunkiem, maską i sposobem, w jaki prezentujemy się w świecie mediów.

Kulminacyjna część spektaklu przenosi widza w rytm filmu akcji. Pierwsza próba porwania kończy się niepowodzeniem – porwany zostaje nie ten wójt. W kolejnej, perfekcyjnie zrealizowanej scenie, plan zostaje powtórzony, a wójt trafia wprost przed ekran kina klubowego, gdzie ogląda bajkę edukacyjną: nowoczesną interpretację opowieści o Kopciuszku. W tej scenie, podczas balu, wystąpiło około 20 osób. Przesłanie jest jasne: „Seniorzy nie są Kopciuszkami” – edukacja wójta staje się symbolem odpowiedzialności za nowy ład społeczny.

Finałowa scena wraca do Klubu Seniora, gdzie atmosfera diametralnie się zmienia: muzyka na żywo, barman i jego pomocnik oraz spora dawka humoru oddają klimat życzliwości i głębokich więzi społecznych. Klub staje się nie tylko miejscem spotkań międzypokoleniowych – w scenie występują również dzieci – ale przestrzenią, gdzie lokalna społeczność doświadcza transformacji i wspólnego świętowania.

Doskonały kadr Natalii Potockiej – montażystki i autorki zdjęć – maluje przed nami pełne ciepła obrazy. Potocka pokazuje Klub jako miejsce poza czasem i przestrzenią, a jednocześnie coś prostego i dostępnego. Pojawia się myśl: „jak niewiele trzeba, by było tak dobrze” – i zaraz potem druga: „dlaczego tak nie jest?”

Scena klubowej kawiarenki przywodzi na myśl eleganckie warszawskie lokale sprzed wojny: muzyka na żywo, kwiaty, dzieci grające z dziadkami w planszówki, życzliwy, zorientowany w sytuacji barman – w roli barmana wystąpił wójt gminy Międzyrzec Podlaski Krzysztof Adamowicz. A na ścianie – ekran do projekcji multimedialnych: konkretny symbol białej, niezapisanej kartki papieru, a może optymistyczny znak, że przyszłość zawsze pozostaje otwarta.

Obsada

W spektaklu wystąpili Zofia i Stanisław Samociuk, Barbara Bzyk oraz Maria Panasiuk, wnosząc do widowiska doświadczenie i autentyczność, które podkreślają lokalny charakter opowieści. Urszula Skolimowska wcieliła się w rolę prawdziwej wróżki, wprowadzając do przedstawienia element magii i symboliki, która spaja kolejne etapy fabuły. Nie zabrakło także reprezentantów lokalnej władzy samorządowej – Tadeusz Sawczuk, niezastąpiony radny gminny, zagrał kierowcę i gawędziarza, a jego obecność pokazuje, jak wielką wartość dla społeczności może mieć współczesna sztuka.

W rolach czarnych charakterów wystąpiły Regina Sawczuk i Agnieszka Tymoszuk, której mistrzowska interpretacja trudnych postaci wniosła do spektaklu niezbędną dynamikę i napięcie. Dodatkowa postać tajemniczej zagadki (teatralnej suflerki) dodaje przedstawieniu element lekkości i zaskoczenia. Muzycznym sercem widowiska pozostaje Jan Granaś, fenomenalny pianista, który z niezwykłą wrażliwością towarzyszy seniorom w każdej scenie. Jego gra staje się nie tylko tłem, lecz także emocjonalnym komentarzem i pulsującą energią całego spektaklu. Tytułową rolę Kopciuszka oraz funkcję animatora powierzono Agnieszce Szostkiewicz, która fenomenalnie poprowadziła widzów przez baśniowy świat edukacyjnych scen. Nie zabrakło najmłodszych aktorów: Maja, Łucja i Aniela wprowadziły do spektaklu autentyczną radość i spontaniczność, przypominając, że teatr jest przestrzenią międzypokoleniowego dialogu.

Na scenie pojawili się także gospodarze lokalni – wójt gminy Międzyrzec Podlaski Krzysztof Adamowicz i wicewójt Michał Teofilski, którzy w naturalny, pełen humoru sposób włączyli się w przedstawienie, podkreślając jego lokalny i wspólnotowy charakter. Reżyser powierzył im ostatnie słowo w epilogu, symbolicznie zamykając spektakl głosem tych, którzy na co dzień współtworzą życie regionu. Finałowy duet barmański przywołuje zaś klimat niezapomnianych filmów z epoki kina niemego – subtelny humor, rytmiczne gesty i ciepło ludzkich relacji przywodzą na myśl sceny z filmów Charliego Chaplina, w których zwykła codzienność nabierała poetyckiego wymiaru.

Cała obsada, w tym przedstawiciele samorządu, pokazuje, jak wielką wartość ma współczesna sztuka – nie tylko edukacyjną, ale też integrującą społeczność i wzmacniającą lokalne więzi.

Spektakl to doskonała zabawa zarówno dla widzów, którzy w aktorach rozpoznają swoich znajomych i bliskich, jak i dla miłośników kina w duchu niezapomnianego „Żądła” z Robertem Redfordem i Paulem Newmanem – gdzie prawo naginane jest w dobrej intencji, a triumf sprawiedliwości dokonuje się z klasą, humorem i w imię wspólnoty.

Już w najbliższą sobotę o godzinie 18 widzowie zobaczą kolejny spektakl i poznają kolejną odsłonę „prawdy o Południowym Podlasiu”. Będzie to przedstawienie „Letnicy na wsi 2” – pełne słońca, muzyki, wiejskich anegdot i zaskakujących zwrotów akcji. Cały cykl można oglądać na kanale Mały Kosmos Studio na YouTube.

Zobacz zapowiedź cyklu Multimedialnych Spotkań Teatralnych Seniorów:

Spektakl nr 1 – „Porwanie Wójta, czyli emerycka szajka idzie na całość” (Koszeliki) (premiera odbyła się 8 listopada):

Trailer spektaklu 2 – „Letnicy na wsi 2” (Zaścianki), czyli poetycka opowieść o relacjach międzyludzkich, przemijaniu i sile wspólnoty. Spektakl łączy realizm sceniczny z filmową formą i muzyką zespołu Leśne Echo (premiera w sobotę 15 listopada o 18.00):