Wiesław Komasa gwiazdą Małych Form Teatralnych w Terespolu – zapowiedź
Wiesław Komasa
Po świetnie przyjętych przez publiczność Dniach Teatru Ulicznego w Terespolu (odbyły się w sierpniu br.), Miejskie Centrum Kultury Sportu i Rekreacji proponuje widzom drugą odsłonę swojego projektu, czyli na Małe Formy Teatralne – spektakle jednego aktora, tzw. monodramy.
– Zapraszamy na wyjątkowe w skali regionu wydarzenie teatralne, będące kontynuacją projektu, w ramach którego odbyły się Dni Teatru Ulicznego (23-25.08). W dniach 19-20 października w restauracji Galeria Smaków zaprezentują się cenieni w kraju i za granicą aktorzy ze swoimi monodramami (spektakle jednego aktora). Gwiazdą wydarzenia będzie Wiesław Komasa! – zapowiada dyrekcja MCKSiR w Terespolu. – Poprzednia edycja Małych Form Teatralnych odbyła się w 2017 roku.
Wydarzenie zorganizowane zostanie w sobotę i niedzielę 19 i 20 października w restauracji Galeria Smaków, przy ulicy Wojska Polskiego 132 w Terespolu. Podczas dwudniowego święta teatru wystąpią cenieni w kraju i za granicą aktorzy. Gwiazdą będzie Wiesław Komasa.
Projekt MCKSiR w Terespolu pn. „Będzie Wreszcie Teatr w Mieście” otrzymał dofinansowanie z Narodowe Centrum Kultury, w ramach programu Kultura-Interwencje edycja 2024, w kwocie 41 tys. zł.
Program:
• Michał Orchowski (Teatr Krzesiwo z Warszawy) – „Selfie”
• Marta Łaska (Warszawa) – „A imię me Manipulacja”
• Karol Bieniek (Teatr Notoco z MDK Akacja w Lublinie) – „Tanze”
• Alicja Stankiewicz (Fundacja Banina z Warszawy) – „Runaway”
20.10 (niedziela), godz. 17.00:
• Mateusz Nowak (Lublin) – „Pan Tadeusz. Impromptu. Próba”
• Wiesław Komasa (Warszawa) – „Jak to się wszystko dziwnie plecie”.
Artyści:
Michał Orchowski
„Selfie” jest debiutem w formie monodramu, zarówno scenariuszowo-reżyserskim Ryszarda Polaszka, jak i aktorskim Michała Orchowskiego. Spektakl ukazuje z pozoru zwykły, lecz przesycony wieloma zaskakującymi bohatera zdarzeniami dzień. Przeżyte sytuacje skłaniają go do refleksji na temat kondycji współczesnego człowieka.
Marta Łaska
Animatorka, recytatorka, monodramistka i miłośniczka kultury żywego słowa. Absolwentka XIV Akademii Praktyk Teatralnych Gardzienice. Aktorka wrocławskiego teatru objazdowego Konik. Monodram „A imię me Manipulacja” został uhonorowany I Nagrodą Publiczności oraz Nagrodą Towarzystwa Kultury Teatralnej na finałach Teatru Jednego Aktora „Sam na Scenie”, podczas Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego w Słupsku.
Tytuł spektaklu: „A imię me Manipulacja”.
Scenariusz i reżyseria: Marta Łaska.
Spektakl, czy może raczej wykład, w którym Pani Manipulacja wytłumaczy, wskaże i wyjaśni metody wpływania na innych, bo czemuż by nie? W końcu jakie to ma znaczenie? Przecież to i tak nic nie zmieni, prawda?
Spektakl inspirowany reportażem Renaty Kim „Dlaczego nikt nie widzi, że umieram”. Wykorzystane zostały w nim utwory Anny Świrszczyńskiej i Bolesława Leśmiana.
Karol Bieniek
Od 2021 roku aktor Teatru Notoco w CKiP w Kraśniku. Grał w spektaklach „Kolekcjoner twarzy”, „Inhibicja kompetycyjna, czyli błędna teoria klucza i zamka”, „Czerwone telefony”. Przez dziesięć lat tańczył w formacji tańca towarzyskiego. Obecnie tańczy taniec ludowy i trenuje taekwondo. Recytator, miłośnik teatru i poezji, tegoroczny maturzysta.
Autorski monodram „Tanze” to historia chłopca, tancerza, dla którego taniec jest całym światem. Jest też opowieścią o dorastaniu, poszukiwaniu sensu w życiu, młodzieńczych fascynacjach i pierwszych rozczarowaniach. „Tanze” to podróż od dzieciństwa do pełnoletności, ale też w głąb siebie. Bohater musi zadać sobie pytania, co jest dla niego ważne, czego tak naprawdę chce i czy to, w co wierzy, jest jego wewnętrzna potrzebą, czy formą narzuconą z zewnątrz. Czy uda mu się odnaleźć siebie?
Spektakl zdobył II nagrodę na Festiwalu Najciekawszych Widowisk w Lublinie, I nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Młodzieżowych Kalejdoskop w Gardzienicach i II miejsce w finale Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego „Sam na scenie” w Słupsku.
Alicja Stankiewicz
„Runaway” to monodram, którego historię opowiada nastolatka przeżywająca pierwszą miłość. Amelia – główna bohaterka, jak wiele osób w jej wieku, jest zagubiona, a jednocześnie przeżywa młodzieńczy bunt, przez co decyduje się podjąć stanowcze kroki w relacji z rodzicami. Próbując wyrazić siebie, sięga głęboko do wspomnień, a o wszystkich codziennych, ale i tych mniej codziennych sprawach opowiada w listach ukochanemu. Nastolatka ma marzenia, snuje wielkie plany, które często sprowadzane są przez niezrozumienie rodziców do fikcyjnych i niemożliwych do spełnienia kaprysów. Ponadto rodzice wciąż widzą w niej swoją małą córeczkę, a nie dojrzewającą młodą kobietę, pragnącą poznawać świat według własnych reguł. By wreszcie uzyskać niezależność, Amelia musi podjąć stanowcze decyzje. Niełatwa relacja, skrajne niezrozumienie i krytyka ze strony rodziców to kolejne ważne tematy tego monodramu.
W spektaklu oddajemy głos młodzieży, stąd współautorką scenariusza jest szesnastoletnia Alicja Stankiewicz (obecnie 20-letnia aktorka, dwukrotnie nagrodzona za tę rolę na ogólnopolskich festiwalach teatralnych).
„Runaway” to krzyk nastolatki Amelii, jej punkt widzenia, opowieść o tym, jak dorośli nieświadomie/świadomie krzywdzą i zamykają w ciasnych ramach dziecko. Ten oskarżycielski ton dziewczyny jest czymś, z czym każdy rodzic powinien się zmierzyć. Oby dla naszej bohaterki nie było za późno na odcięcie się od rodziców i oby ta relacja nie była krępującym łańcuchem.
Mateusz Nowak
(ur. 1986 w Opolu Lubelskim) – monodramista, animator i menager kultury,
instruktor teatralny. Prezes Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego /ITI/.
Kurator cyklu „Mono w Instytucie” w Instytucie Teatralnym w Warszawie.
Od premiery swojego debiutanckiego monodramu „teatralność” w 2011, jest najczęściej
występującym i nagradzanym poza Polską wykonawcą tej formy teatralnej.
W ciągu 13 lat swoje monodramy – „teatralność”, „Od przodu i od tyłu” i „Żertwa”, reż. Stanisław Miedziewski – zagrał ponad 300 razy w tym ponad 60 razy za granicą, w 20 krajach na 4 kontynentach: Albania, Armenia, Austria, Białoruś, Cypr, Czechy, Kosowo, Kuwejt, Litwa, Macedonia, Mołdawia, Mongolia, Niemcy, Republika Południowej Afryki, Rosja, Słowacja, Stany Zjednoczone, Turcja, Wielka Brytania, Ukraina.
Za swoje spektakle zdobył 33 nagrody, w tym 12 na festiwalach międzynarodowych (Albania,
Czechy, Kosowo, Litwa, Macedonia, Mongolia, Niemcy, Rosja, Ukraina). Jako jedyny artysta tej formy z Polski prezentował swoje spektakle na festiwalach w Kuwejcie i Republice Południowej Afryki.
Laury w Polsce zdobywał na festiwalach w Częstochowie, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Kłodzku, Lublinie, Olsztynie, Tychach, Warszawie, Wrocławiu. Nagradzany zarówno przez dziennikarzy, jury i publiczność.
Laureat Złotego Medalu z okazji 20-lecia Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Jednoosobowych „Armmono” w Erywaniu (Armenia). Jest jedynym do tej pory laureatem spoza Chin i Mongolii nagrody „Best Young Artist” przyznawanej podczas jury Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Saint Muse” w Ulan Bator (Monoglia). Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi i Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz Medalem 700-lecia Miasta Lublin i Medalem Pamiątkowym Województwa Lubelskiego. Laureat nagród Marszałka Województwa Lubelskiego, Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz Prezydenta Miasta Lublin. Stypendysta Marszałka Województwa Lubelskiego, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Prezydenta Miasta Lublin. Kilkukrotny Beneficjent Programu „Kultura Polska na Świecie” Instytutu Adama Mickiewicza. Sześciokrotnie nominowany do Nagrody Artystycznej Miasta Lublin.
„Pan Tadeusz. Impromptu. Próba”
performans oparty na fragmentach „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza w wykonaniu Mateusza Nowaka w opracowaniu scenicznym Stanisława Miedziewskiego.
Scenariusz – Stanisław Miedziewski (Teatr Rondo w Słupsku) i Mateusz Nowak
Czas trwania – 45 minut
Podczas tego wydarzenia scenicznego widzowie usłyszą autorski i w pełni subiektywny wybór fragmentów z naszej epopei narodowej. Na scenie pojawią się dobrze znane z kart poematu postaci, a celem ich przywołania będzie próba odbrązowienia i odmitologizowania ich wizerunku. Zamiarem Twórców jest próba współczesnego i odważnego odczytania dobrze znanych nam fragmentów. Czy Koncert Wojskiego to hymn bohatera czy pochwała okrucieństwa? Kto kochał Tadeusza bardziej – Zosia czy Telimena? Czy Jankiel jest naszym wyrzutem sumienia? Zadanych pytań będzie więcej, a „Brama wciąż otwarta przechodniom ogłasza, / Że gościnna i wszystkich w gościnę zaprasza.”
Wiesława Komasa
Jest jednym z najbardziej wyrazistych twórców – aktorów na polskiej scenie teatralnej. Wypracował autorski styl jednoosobowej wypowiedzi scenicznej, opartej przede wszystkim na głębokiej analizie tekstu i jego kameralnym, wręcz intymnym w swej prostocie i bezpośredniości, wykonaniu.
Jako monodramista zadebiutował 53 lat temu spektaklem „Wołający” wg starotestamentowej Księgi Eklezjasty i poezji polskiej. W poetyce teatru jednego aktora zrealizował również „Moją bajkę” wg tekstów Edwarda Stachury, Rabindtanatha Tagore i Hermana Hessego; „Odejście Kaina” wg Marianny Bocian; „Z kilkoma małymi poprawkami” wg opowiadania Andrzeja Pastuszka „Brat”; „Moje źródła” wg wierszy Adama Mickiewicza, Jana Kochanowskiego, Józefa Witlina i Rabindtanatha Tagore; „Dopokąd idę” wg tekstów poetyckich, „Yorick, czyli spowiedź błazna” wg Williama Szekspira i „Różewiczogranie” wg wierszy Tadeusza Różewicza. Jego spektakle były prezentowane i nagradzane m.in. na Toruńskich i Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora.
Za swoje dokonania artystyczne w teatrze, filmie, telewizji, teatrze radiowym oraz działalność edukacyjną – wieloletni wykładowca warszawskiej Akademii Teatralnej – został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
„Jak to się wszystko dziwnie plecie” – scenariusz, reżyseria i wykonanie – Wiesław Komasa
Spektakl powstał na podstawie opowiadania Romana Brandstaettera „Ja jestem Żyd z Wesela” oraz scen z „Wesela” i fragmentu tekstu ze „Studium o Hamlecie” Stanisława Wyspiańskiego.
Wiesław Komasa o spektaklu: „Życie w opowiadaniu Romana Brandstaettera i kreatywność teatralna tego samego życia w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego budują smutny los bohatera mojego monodramu. I tak toczy się ta przedziwna historia Życie –Teatr, Teatr-Życie, którą od prapremiery krakowskiej (1901 rok) grają i oglądają kolejne pokolenia aktorów i widzów. I prawie nikt nie pamięta, że za fikcyjną akcja „Wesela” kryje się coś więcej. Poplątane to wszystko, a jednak prawdziwe.”
Obejrzyj fotorelację autorstwa Sylwii Pogorzelskiej z tegorocznych Dni Teatru Ulicznego w Terespolu:
Trzy dni z teatrami, czyli II edycja Dni Teatru Ulicznego w Terespolu
Komentarze
Brak komentarzy