Ruchem też można leczyć poprzez kinezyterapię

Brak ćwiczeń ma nie tylko wpływ na ogólne samopoczucie. Może powodować nawet spadek odporności, problemy z jelitami czy osteoporozę. Ćwiczenia są również sposobem na leczenie wielu dolegliwości. Dziedzina nauki, która zajmuje się leczeniem ruchem, to kinezyterapia.

Prawidłowe funkcjonowanie narządów i układów jest zależne od właściwego funkcjonowania poszczególnych elementów narządu ruchu. Ruch wykorzystuje się nie tylko w leczeniu pacjentów po urazach, ale również u osób obciążonych innymi chorobami. Niezwykle ważny jest również w profilaktyce, a jego brak może powodować szereg chorób cywilizacyjnych, takich jak układu krążenia, nowotworów czy osteoporozy. U osób w każdym wieku ruch wpływa na odpowiednią elastyczność stawów, więzadeł, ścięgien oraz powięzi. Ćwiczenia mają także wpływ na tkankę kostną i w konsekwencji zmniejszają ryzyko złamań osteoporotycznych. Zapobiegają także w powstawaniu przykurczów. Istotne są w prawidłowym rozwoju wad postaw u dzieci i otyłości oraz prawidłowym rozwoju kręgosłupa.

– Kinezyterapia to inaczej leczenie ruchem, które wykorzystuje się w programach fizjoterapii. Dzięki systematycznym ćwiczeniom, podtrzymujemy ruchomość w stawach, siłę mięśniową i zapobiegamy zanikowi mięśni. Ćwiczenia zwiększają przepływ krwi, odpływ limfy, a także zmniejszają obrzęki po zabiegach operacyjnych. W leczeniu ruchem niezwykle ważne są różnego rodzaju metody kinezyterapeutyczne, wykorzystujące różne techniki ćwiczeń w połączeniu z anatomią, fizjologią i biomechaniką ciała anatomii, fizjologii czy biomechaniki – wyjaśnia Zygmunt Bartosiewicz z Kliniki Fizjoterapii.

Zaniechanie aktywności fizycznej powoduje nie tylko spadek masy i siły mięśniowej, ale także zmniejszenie wydolności fizycznej. Ponadto wzrasta wydalanie wapnia, zmiany w stawach i tkankach miękkich, w tym przykurcze. Brak ćwiczeń fizycznych ma również takie konsekwencje jak spadek odporności, obniżenie perystaltyki jelit czy upośledzenie tolerancji glukozy.

Wyróżnia się kilka rodzajów kinezyterapii. Kinezyterapię miejscową, która odpowiada za oddziaływanie na wybrany obszar i strukturę ciała, oraz ustrojową, która poprawia ogólną wydolność organizmu. W celach leczniczych wykorzystywane są ćwiczenia oraz terapie manualne.

W fizjoterapii rodzaj i metody ćwiczeń dostosowuje się do odpowiedniego programu i potrzeb stanu mięśniowego pacjenta. Przeciwwskazaniami do prowadzenia kinezyterapii jest podwyższona temperatura ciała, powikłania zakrzepowo-zatorowe, poważne zaburzenia psychiki, choroby zakaźne, tętniaki, wady serca, nieustabilizowana choroba nadciśnieniowa.