Zgnilec amerykański dociera do powiatu bialskiego. Groźna choroba pszczół coraz bliżej!

Zgnilec amerykański to choroba zagrażająca pszczołom. Jedynym skutecznym sposobem walki z szybko przemieszczająca się między pasiekami zarazą jest spalenie ula z całą pszczelą rodziną. Obszary zapowietrzone po wystąpieniu ognisk zgnilca wyznaczono już kilkadziesiąt kilometrów od granic powiatu bialskiego. Czy zagraża nam kolejna choroba zwierząt? Czy pszczelarze poniosą straty porównywalne z tymi, jakie w wyniku afrykańskiego pomoru świń odczuli hodowcy trzody chlewnej?

Póki co nazwa zgnilec amerykański dla osób niewtajemniczonych brzmi dosyć abstrakcyjnie. O istnieniu takiego zagrożenia możemy dowiedzieć się jedynie z tajemniczych tablic informujących o "obszarze zapowietrzonym", rozmieszczonych przy drogach m.in. na trasie w kierunku Warszawy, przejeżdżając przez nieodległy Kałuszyn, albo podróżując przez powiat siemiatycki. Tam walka z tą straszną chorobą po wykryciu pierwszych ognisk trwa od ubiegłego roku.

Choroba zwalczana z urzędu

Zgnilec pszczeli to zamieranie czerwiu. Bakteria atakuje czerw, czyli młodociane, niedoskonałe postaci pszczół i trutni. Choroba bardzo szybko się przenosi. Największe jej nasilenie przypada na połowę lata, ponieważ jej rozwojowi sprzyjają wysokie temperatury.

– Zgnilec amerykański zagraża pszczołom i pszczelarzom od dawna, tak naprawdę choroba znana jest od wielu lat. Zgnilec jest zwalczany z urzędu. Ważne, żeby pszczelarze byli zarejestrowani ze swoją działalnością, to pozwala nam na szybką reakcję w momencie wystąpienia zagrożenia. Istnieje bowiem prawny wymóg rejestracji pasieki, bo pszczoły, tak jak krowy czy świnie, są zwierzętami gospodarskimi. Występują dwa rodzaje zgnilca: europejski łagodny i właśnie ta ostra odmiana amerykańska. Objawy obu chorób są podobne i zwalczanie choroby wygląda podobnie. Takie ule są utylizowane, ponieważ dyrektywy unijne ściśle zabraniają podawania antybiotyków pszczołom – mówi Jacek Martyniuk, zastępca powiatowego lekarza weterynarii w Białej Podlaskiej.

Zgnilec nie jest groźny dla ludzi, tylko dla pszczół. Powoduje jednak duże straty dla właścicieli gospodarstw pszczelarskich. Podobnie jak w przypadku wirusa ASF, na terenie, w którym pojawi się ognisko, wprowadzane są obostrzenia. – Choroba powoduje ogromne straty w pasiekach, w których się pojawi. W momencie ujawnienia ogniska powiatowy inspektor weterynarii wydaje decyzję o wyznaczeniu terenu zagrożonego, jest to pasieka, a w promieniu siedmiu kilometrów wyznacza się teren zapowietrzony. Nie można wtedy wywozić, sprzedawać miodu ani pszczół – tłumaczy Martyniuk.

Drogie hobby

Zgnilec – choć wydawać by się mogło, że jeszcze odległy – budzi uzasadniony niepokój pszczelarzy z powiatu bialskiego. Póki co informacje na temat profilaktyki i postępowania w momencie pojawienia się choroby otrzymują na szkoleniach. – Zgnilec do nas dojdzie, tak jak waroza, pasożyt, który dotarł do nas z Azji. Pszczelarze wymieniają się i kupują pszczoły-matki pod Siedlcami. Niebezpieczny jest też ruch pszczół. Niektórzy przecież wożą ule na kwitnące pola rzepaku, gryki. Najgorsze są takie pasieki, gdzie pszczół i uli jest mało. To roznosiciele chorób. Na szkoleniach mówią nam, że trzeba przestrzegać zasad higieny w pasiece. A gdy zobaczymy coś niepokojącego w ulach, zgłosić to trzeba lekarzowi weterynarii. Niestety jedynym wyjściem, gdy choroba się pojawi, jest spalenie uli. Mają być za to wypłacone rekompensaty – mówi Leopold Mitura, właściciel gospodarstwa pszczelarskiego z Białej Podlaskiej.

Co zrobić, aby przestrzec się przed rozprzestrzenianiem zgnilca?

Więcej przeczytasz w papierowym i elektronicznym wydaniu Podlasiaka nr 16 od 26 czerwca

Monika Pawluk